8
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1998
Okunma
Bu yerden tezkere alanlar oldu.
Hayatı yarıya bölenler oldu.
Bir kalleş kurşuna ölenler oldu,
Kin ve nefret kokar, hant ova dağı.
Yerde mayın, bizde pusu kaygısı,
Kirpiğin ucunda, Mehmet uykusu
Gökkuşağı rengindedir duygusu,
Kin ve nefret kokar, hant ova dağı.
Kapanmayan gözüm, sakınma bilmez.
İslam’ın muştusu; “şehitler ölmez.”
Yaşam zaferidir şakaya gelmez,
Kin ve nefret kokar, hant ova dağı
Elbette kinim var, göz dikenlere.
Vurulup düşsem de, köz dikenlere.
Yinede bırakmam söz dikenlere,
Kin ve nefret kokar, hant ova dağı
Atam haykırmıştır bu yerden arşa.
Saygı duyuyorum, toprağa taşa.
Böldürmem bu yurdu, uğraşma boşa;
Kin ve nefret kokar hant ova dağı
5.0
100% (2)