Nedendir bu akşam,üstümdeki durgunluk,
Çok çalışmış gibi, çöktü bana durgunluk,
Mecalim bile yok, başımı doğrulmaya,
Moral denen bitik, yüz asık gözler donuk.

Terler bastırıyor, buz kesen vücudumu,
Daldım uykuya da, anlamadım durumu,
Tek bildiğim vardı, o da yorgun olduğum,
Gitmek istedim de, bulamadım yolumu.

Neydi bu garip hal, neydi,neydi Allah’ım,
Çok yorgun bir beden ölen mi var Allah’ım,
Ter basıp dururken kalkmaz da elim kolum,
Bunca yıl geçmiştir, aklımda mı sevdalım.

Ne sevda nede aşk, değil ah, şu terleten,
Yok olmuş umut’mu buram,buram terleten,
Viran oldu gönlüm, aldığım bir haberden,
Ne bir deprasyondan nede yar özlemekten.

Kırgın umutlarla, geçip giderken zaman,
Yorgun yolcu oldum, yoktu bende derman,
Bakın terler bastı, ayaz kan dondururkan,
Bir umut kayboldu, vuslat mı yoksa zaman.

Dert çekmeyen bilmez, hele o sağlıklıysa
Bir de parası var, “tuzu da çok kuruysa,”
Düşünmez yokluğu, dolar konmuş cebiylen,
Bir gün aklı gelir, mal mülk hiç kalmadıysa.

A.Yüksel Şanlıer
2 Mart 2009-03-02
Antalya.