1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
904
Okunma
Endülüs akşamları,kızıl saçların gibi,
Arena kumundaki kan,dudakların gibi...
Oysa,matador sendin,kılıç senin elinde,
’Olle’,ölüm demekti,arenanın dilinde...
Al bir şalla kandırıp çektin beni ölüme,
Bir kurşunla vursaydın,yanmazdım öldüğüme...
Manikürlü bir kılıç alıyorken canımı,
Ben,dudakların sandım yerde kendi kanımı...
’Olle’lerle coşarak o zafer gecesinde
Topuk vurup raks ettin Roman Meyhanesinde.
Aşkın sonsuz yaşamdı,sanma ki orda öldüm
Ben,raksında saçına taktığın kırık gül’düm.
İhanetin romanı arenada yazıldı,
Endülüste o akşam,saçlarınca kızıldı...
ÜNAL BEŞKESE
Cevap Yaz