1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
815
Okunma
Benim arkadaşlarım...
İşte şu beyaz kağıtlar,
Ne zaman ağlasam,
Ağladığım zaman, bir selpak olurlar.
Benim dostlarım...
Kitaplar ve romanlar,
Dilleri yok ama...
Her sayfa açtığımda daima konuşurlar.
Benim sırdaşlarım...
İşte bunlar,
Ne zaman anlatsam, ne zaman ağlasam,
Hiç kimseye anlatmadılar,
Öylece sustular.
Bazen gözlerim kan ağlardı,
Bazen içim yanardı,
Ne zaman aşağı düşsem,
İşte kağıtlar beni tutardı.
Cevap Yaz