Günahlardan dizili bir tespih çekiyorum.
Aklıma başka birşey gelmiyor,
Derin bir "of" çekiyorum.

Gözlerimde akşamdan kalma halkalar,
Aşk günlerinin uykusuzluğunu çekiyorum.

Gerçi aşık değilim,
Ama bu duyguya yabancı da değilim.

Derin bir efkar bastı yine sabahımı
Gecemi, gündüzünü
Tüm vakitlerimi ...

Vakitsiz çalan kapıların
Özlemini duyuyorum.

Duyuyorum,
Ne fırtınalar atlatmış,
Karadenize benzer yüreğin
Çırpınışlarını ...

Onulmaz hasretim de büyüyor
Benimle birlikte.
Eller suçlarından dolayı
Prangaya vurulur,
Benim prangam
Y a l n ı z l ı ğ ı m | o l m u ş !

Eller özlediği için üzüntüye kapılır

Benim özlem duyduğum özlemim,
Herkesin göz yaşı döktüğü saatlerde;
Özlemeyi bile özledim...

Yalnızlığım, onulmaz yalnızlığım.
Umarsız hallerim / hayallerim ...
Yetersizlik sardı her bir yanımı,
Yalnızlığa allerjim var benim.
Sırrım yok ama,
Yok ki, sırdaş olmak olmak isteyenim.

Anladım, mahkumuyum ben bu yalnızlığın!
Programlıyım kendimi yok etmeye ...


Şiirlerim var tüm dostlar için kaybettiğim
Anla, bir şiir daha yazmak istemiyor kalemim
Ajandama, S e n i n | i ç i n !

(...)