Bir Gün Gitme


Canım Burnumdan geliyor
İçim daralıyor
Bildiğim bütün rüyalar hep aynı yorumlara varıyor
Ellerimki ki sensiz şimdi
Gözlerim, nereye bakacağını dahi bilmiyor.
Ve ben, yapayanlız bir şehrin ortasında
Senden kalan çocukluk günlerimi yaşıyorum

Bana ağlatmayı sen öğretmedin
Sen sadece geldin ve gittin belkide
Ama giderken herşeyide götürdün
Yani benim senden sonra bile
Seni sana anlatacak hiç bir malzemem olmadı benim
Elimde boş dünyaların sayfalarıyla
Yapayanlız geceleri yazarken ufuklara
Bir köşeye çekilip ağlamayı bildim

Senden sonrası olmayacak biliyorum
Ve doğduğum her günden sonra senin eserin kalacak
Ve ben bu gecede yine hep aynı yerde olacağım
İşte bu sonsuzluğun son demi olacak
Ve sen bu zamanda çekip gideceksin biliyorum
Bilmediğim uzak yerlere
Hemde çok uzak

Ve ben bir orkestranın başıyım şimdi
Hiç kimse benden habersiz bir şey çalamıyor
Hiç birşey senin yokluğunu doldurmuyor bana
Elimden gelse geceleri yaşamayacağım hiç
Okadar korkunç geçiyor ki herşey
Süren ve devam eden bir müziğin ardında
Sessiz kalmış bir çığlığın
Son bir demin
Son bir sensizliğin hayalini yaşarken
Ben yavaş yavaş
Ağır ağır, sarhoş sarhoş
Geceyi yaşamaya devam ediyorum

İçime seni atıyorum
Nefessizliğim geliyor aklıma
İçime seni çekiyorum
İçim sıra senden hiç korkmayacağımı düşünüyorum
O yüzden bir gün gitme ne olur
Bir gün gitme ne olur
Çünkü sen bir gün gidersen
Ben kendimi bulamayacağım bir daha, ne olur
Ve dayanamayacağım, ne olur


4 Ocak 2002 (Yayından Doğaçlama)