Söyle ey kızılçam!Karşıma geçmiş,benden ne istiyorsun?
Toprağına gömmek mi yahut dallarında sallandırmak mı?
Mevt değildir korkum!Farketmez ecelim dallarından olsun.
Sor sararmış yapraklarına:"Sizlerin katili sonbahar mı?"

Anlamadın değil mi ey kızılçam?!Dur anlatma sebebini,
Çünkü yaprakların pek samimi değildir ruhumun tonuyla,
Sarı!Evet sarıdan bahsediyorum!Şimdi iyi anladın beni,
Ama daha iyi anlayacaksın;karışınca vücudum,toprağınla.

Bildin ey kızılçam!Zail olan bu bedenim,ölüme bir çağrı,
Ruhum ise sonbaharı bekler;davetine icabet etmek için,
İşte bu yüzden yavaştan hazırlanır örselenmiş ayakları,
Ölüme yolculuğum var,benim için en güzel matemi seçin.

Bekle ey kızılçam!Umut et!Yakındır kavuşmamız köklerinle,
Nasılsa Azrail’imle iş birliği yapmıştır;düşkünezen sonbahar,
Sabırsızca beklerim son günümü,büyük bir inanç elllerimde,
Kabul et beni toprağına,artık muvafakat görmemektir;intizar.


Fatih Katmerci