_Tomurcuk gülüm var, deremediğim.
Sevipte benimsin, diyemediğim.
Görmeyince yer yut, dar gelir bana.
Gece gündüz sensin, hak’tan dileğim.

Haniya çıkıpta, gelirsen bana.
Ümidim yok ama, hani olur ya.
Sarılıp boynuna, öper koklarım.
Kalbim duruverir, dudaklarında.

Hem çok yakınımda, hem çok uzaktasın.
Sözle bana kalbim, nasıl dayansın.
Sana sarılıpta, koklayamam ki;
Başkasının yari, bana haramsın.

Pek çok sevdi seni, şu deli gönlüm.
Heba olup geçti, bi çare ömrüm.
Ümitsiz bir aşktır, bilirim amma.
Söz geçmez gönüle, inan ki gülüm.

Seni görmeyince, yer yurt dar gelir.
Görünce dizimin, bağı çözülür.
İçimde heyecan, kalbimde sızı.
Bu sevgi denen şey, ne müşkül şeydir.

Elime değmeden, bir kere eli.
Nasıl sevdi kalbim, anlamadım ki.
Kapıldım sevdanın, yellerine ben.
Seviyorum seni, mecnunlar gibi.

Unut onu gönlüm, bırak bu aşkı.
Sevmek güzel ama, sevdalar acı.
Kalbim kırılıp ta, göz yaşım akar.
Sana gelemez ki, bağlıdır başı.

At sevda yelini, bırakta gitsin.
Bir rüya görmüştüm, uyandım dersin.
Sevmek sevilmekde, hakkındır amma.
Bırak gönlüm onu, karısı sevsin.

Ellerin yarinden, yar olur sanma.
Sakın bu rüyayı, hayıra yorma.
Kapat yüreğini, aşka sevdaya.
Sonunda acıya,gârk olma gönlüm.

EMİNE ERDEM (25.10.1997)