sapını kırıncaya kadar bıçak
izini köreltinceye kadar avuç içi
bazen de denemeye değer
korkuların tanışması

olağan bir sabırla kazınacak kambur değil
mermerden yontulmuş ideal insan da…
anlamanın yok hükmünde sancısı sadece

bulmanın anlık zaferiyle kaidesinde
sonsuz hareketle oldurulup öldürülmesi…


donuk gözle başlayan geniş yelpazesinde
alıştığı sabit gülüşlerinden kurtulsun diye
dağılan tozlarını serpiyor üzerine
-olmadı mı? -

gizlenecek gibi değil bu saltanatın trajedisi
tanıdık tepkilerle vuruşurken
yok yere çeviriyorsun silahını kendine…

kaybetmeye değer bir buluş bu
büyütmeler gibi içinde tenini…


sabit hareketler
iç kanamalar
ve nedensizlik
bâtıl bir düşüşle böler taşın uykusunu
bazen buz biriktirir ayak uçlarında yolculuk…

denemeye değer adımla birisinin
güzeldir omzuna basarak inmesi
bazen
konmak içindir kuşların kanatları

Mustafa Kaya