nasılda yoruluyor insan
nasılda yalnızlığa düşüyor
girdap gibi bir şeyler çekiyor karanlığa
kendinden kaçmak geliyor
kendini dağlara vurmak
ve sığınmak bir vadinin sisleri arasına
cemreler düşürmek suya havaya toprağa
çekip almak yağmurdan
ve güneşten
başağı büyütecek ilhamı
ve arınmak üzerine el değmemiş sulardan
bulutlardan
yavaş yavaş aldanmadan
tomurcuk açmak kardan sonra
rayihalar saçmak börtü böceğe
bahar olup dönmek yeniden ovaya
tatlı bir meltemle geçmek
teninden yörük kızının
sonra bir deniz bulunur nasılsa
nasılsa bir liman
sıkışmış koylar arasına

dalgalar dövüyor kalbimi
derinlerde vurgun saati
martılar uçuyor belli belirsiz
ayışığı tırmalıyor gözlerimi
sensiz nasıl ölünür bilsem
nasıl tutunurum suya
buluta yağmura ve sise
yorgunum takatim yok
ellerim çarmıha gerilmiş
yokluğun kalbimin derin ağrısı


Orhan Bektaş