2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1011
Okunma
Gün yine salındı dağlar üstüne,
Yüreklere kasvet, hüzün sinecek.
Bürünürken kurtlar kuzu postuna,
Garibin omzuna korku binecek.
Yağmur tutmaz damı, kurumaz yaşlar,
Ocakta buz kesmiş tutuşmaz taşlar,
Ayazı gecenin iliğe işler,
Dalda tünmüş kuşlar gibi donacak.
Tutunduğu her dal çürüğe çıkar;
Üflediği yoğurt dilini yakar;
Kışlık diye bastı, tuzu da kokar,
Önü açık bahtı terse dönecek.
Yaşarken ışıklar son demlerini,
Yalnızlar çekecek elemlerini,
Tutan var mıdır ki matemlerini,
Adlarını ardın sıra anacak.
Dalar dalar gider uzak diyara,
Yarınlar umudu geceden kara,
Yâr diye sardığı yalnız cigara,
Ocakta od gibi o da sönecek.
Cevap Yaz