Mutluyum senelerdir tenimde can olmandan,
Sensiz de yaşanmıyor, gelivermen yetecek.
Tüm korkum sevdandan ve şu aklımı almandan;
Aklıma az mukayyet oluvermen yetecek.

Gâh gülüp, gâh kaş yıkıp naz edip de kaçmandan,
Kökümüzü kurutup dalımızı biçmenden,
Ümidim yok bağımda gonca gonca açmandan,
Vazomda güller gibi soluvermen yetecek.

Ayrılığın soğuk kış, kavuşmalar bahar, yaz,
Sen yoksan rüyalar buz, hayallerim hep ayaz,
Öyle geceler boyu değil şu anda, biraz,
Ellerimi eline alıvermen yetecek.

Benimki bitmez iştah, sendeki nazlar zulüm,
Çok mu istedim bilmem, çok mu arsız bu gönlüm,
Bir tatlı tebessümle çözülünce son düğüm,
En derin gamzelerle gülüvermen yetecek.

Rengârenk bahar gibi, kırmızıyla beyazla,
Geçiver eşiklerden dileklerle niyazla,
Şöyle salın da yürü, coşsun kanımız hazla,
Saçlarını omzundan salıvermen yetecek.


Razıyım ısıtmana sönmüş ocaklar kadar,
Çok uzun zaman değil, bir an bakacak kadar
Öyle bir görün bana, yürek kalkacak kadar,
Bir akşam dar vakitte gelivermen yetecek.

İster sessiz gel, ister, sellerce akar gibi
Açık kalmış camlardan sızan sinsi kar gibi
İstersen bir seherde serin bir rüzgâr gibi
Hayal gibi odama doluvermen yetecek