Bir mutluluktu sözlerin,qülüşümdü qülümseyişlerin.
Sus!Söyledi zaten gözlerin,bak ne cevap veriyor benim gözlerim.
Işıktın ufuğumda her zaman,sevmeni sevdim,sevebilmeni...
Öğredim sevmenle sevmeyi...

Bekliyorum o an gelecek,gözlerimizdeki ışık hiç sönmeyecek.
Sevdim diyemem,seviyorum derim;Çünkü sana olan sevgim daima sürecek.
Çok mutsuzum,ağlamaklı bir halde seni düşünüyorum.
Çok korkuyorum,aşkımızdan vazqeçeceğini sanıyorum.
Seni sevmedim,sonsuza kadar seviyorum dedim...

Her geçen gün senden umut bekliyorum,bir yandan da çok korkuyorum.
İçimde sana olan varlığımı,aşkımı yaşıyorum.Aşkım!Seni ölümüne seviyorum.

Her geçen saniye asırlara bedel sanki,bazen sevgiden uzaksın gibi.
Bu durumlarda çok üzülüyorum bil ki...
Sana aşık oldum inan ki...

Sen hep benimsin,
Sevmenle aşkı bildim.
Tek varlığım olan sen...

EN SON VE SONSUZ AŞK...

...Sen ve Ben...