bir gariban kendi içinde
zalim dünyaya karşı
bulamamış aşkı
alamamış tadını

bir gariban yanlızlığa karşı
dolaşmış dağ bayır gezen deliler gibi
gönüller bulamamış yüz
kokusunu bile duymamış aşkın

bir gariban dışarda aç kalmış
üşümüş bir evsiz yurtsuz
kapılar o kadar çok kapanmışkı
yüzüne çalmaktan vezgeçmiş

bir gariban küçük mutluluklar
yetermiş ona ama dünya
mutluluk kavramını degiştirmiş
o doğana kadar ama o degişmemiş

bir gariban adının kötü olmadıgını biliyormuş
tavazu istermiş herkezde ve kendinde
bulduklarını hiç bırakmamış
adları dostmuş arkadaşmış

bir gariban bunlar için şükredermiş
ve bir gün daha çok şükrettirecek birini tanımış
onda tavazu sesinde bülbül aklında ise bir insan bulmuş
o farklıymış hemde herkezin anlamayacagı kadar farklıymış

bir gariban dag bayır gezerken görmüş farklılıklar
kötü degilmiş sadece dogalmış
görmüş gariban bir kelimede olsa sevgi çok kıymetliymiş
dag bayır gezerken yerlerde gönüllerde bile az bulunurmuş

gariban tatlı sözlere hasretmiş
bir çift sıcak göze saçlarına degen şevkatli bir ele
ona önemli oldugunu hissettiren bir yüreğe
ve bilirmiş gariban bütün hasretler bitermiş ...