Neden sevgili günü, anlamak mümkün değil.
Her gün kavga ederken, on dört şubat’ta sevil.
Bu mu sevgiye değer, bir hediye mi sevgi.
Seven bir ömür sevsin, aşkla atsın yüreği.

Ana baba günleri, diyerek uydurdular.
Bu gün sevgili günü, diyerek kandırdılar.
Çarliston oldu her şey, günlük oldu duygular.
Özden uzaklaşırız, bundan bende kaygılar.

Analar baş tacıdır, babalar ise ata.
Sevgiliyse çiçektir, sığar mı o şubata.
Bizi böyle bozarlar, inanmayalım asla.
Sonumuz hüsran olur, ağlarız sonra yasla.

Gelin öze dönelim, sevelim sevilelim.
Biz asil bir milletiz, gerçekleri bilelim.
İthal malı sevgiyle, asla öğünmeyelim.
Anaları babayı, yaratanı sevelim.

Sevmek elbette helal, lakin sevgi bakidir.
Daldan dala konarsan, bu da hıyanetliktir.
Sevmeye ömür yetmez, o bir gün ile olmaz.
Güller çabuk solarda, gönül gülleri solmaz.

Türkmendağlı bir çoğu, belki kızacak sana.
Ne anlar yaşlı şair, sevgiden yoksul derler.
Bizde gençtik bir zaman, sevgi can kattı cana.
Beni böyle yazdıran, yaşanan tecrübeler.

HİLMİ CAN.
ŞUBAT.2009.