6
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1033
Okunma
Erişilmez aşkların peşinde geçti zaman
Nasip olmadı gönle bir vuslat-ı hüsn-ü an
Ne mazide gün gördük, ne halde olduk mes’ut
Kalmadı bahtımızda istikbâl için umut
Beden yorgun, ruh yorgun, inlemeye takât yok
Ecel elin uzatmış, başka bir hakikât yok
Öyle bir sükûndur ki ihtiyacı ruhumun
Yaşamda mevcut değil, ölümdür adı onun
Ne kadar dirensem de göz yaşı dökmemeye
Biriken bunca yaşım sığar mı bir keseye
Musallaya misafir olduğunda naaşım
Bendi yıkık sularca çağlayacaktır yaşım
İşte o an gözümde canlanacaklar bir bir
Hâtırası her aşkın, naz, kapris, gurur, kibir
Ağır bir top güllesi yemiş gibi böğrüne
Ağlayacak cenazem ziyan olan ömrüne
(30.03.2006 - Lüleburgaz)
Zekâi BUDAK
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz