-Şair dostum Ahmet Uğur’a-

Uzanmışım Yeşilırmak’ın kıyısına,
Gökyüzünün tirşe maviliğine dalmış gözlerim.
Böğürtlen dikenlerinin kanattığı ellerim,
Hüznü okşuyor bir beyaz güvercinin kanadında.
Bu hayat böyle geçecek nasıl olsa,
Bütün insanlar mutlu yaşasın, dilerim.

Dağ benim ova benim ırmak benim ağaç benim,
Azade ettim gönlümü tüm suçlardan kuşlar gibi,
Sonsuzluğa uçarım kıyasıya.
Ve Çarşamba ovasından esen serin rüzgarlar,
Eski bir sevgili gibi okşar saçlarımı,
Tabiatla başbaşa yaşamadayım doyasıya.

Bir gün bu günler de geçecek, bu mukadder
Elest bezminde verdiğimiz nice sözler gibi,
Sevdamızın üstünden de nice sevdalar geçecek.
Dalgın ve ümitsiz gözlerle yollara bakan aşıklar
"Bir Ali Rıza Atasoy yaşamış burada" diyecekler,
Ve sözlerine "Eski bir şairmiş" diye ekleyecekler.

(Taşova, 25.02.2005)

Ali Rıza Atasoy