5
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1767
Okunma
Düşleyipte yapamadığım nasırlaşmış duygular,
Eşitsizliğe duyduğum kin ve öfkenin hırçınlaşması,
Yılları deviren satırların devleşip,
İsyankâr seslere dönüşmesi..
Yazmak yetmiyor ki topluma ulaşamayınca,
Düşünceler ne kadar gerçek, bilgiler kabından taşsada,
Değil mi ki tas aynı, hamam aynı olunca,
Yalnız maneviyat yetmiyor bu dünyada..
Parçalamak istiyorum, kendini ilâh sanan suretleri,
Dünya benim, ben benim diyen zavallı maddecileri,
Yok olmaya mahkûm, bu geçici alemde,
Kulluğa lâyık olamadıklarından haya duyan,
Gerçek kulları hakir görenleri..
Sizlere duyduğum öfke öyle büyük ki içimde,
Haykırmak istiyorum cümle aleme!..
O gün gelecek çok iyi biliyorum,
İşte o zaman,.. asıl sizler hakir olup,
Diyeceksiniz, dönüş yok mu geriye?..
Şiirin sahibi
Cevap Yaz