Şimdi bir Emirgan akşamında ikimiz elele iken
şiirler okumalı sana.
Uzakta durma aşkım, hiç üzülmesin bu sevda.
Bitir ki mesafeleri, sana olan tutkuma gem vursun gelişin.




Gözlerimi uykuya teslim etmek istemiyorum
gözümü kapattığımda seni görememe riski boğuyor beni.
Yahya Kemal Beyatlı’nın dediği gibi
’bir uykuyu cananla beraber uyumak’.




Ellerimi uzatsam camların arkasında
hayalinin belireceğini düşünürken
Sessiz bir ürpermeyle içimi dolduruyor
bu satırların her biri
Neden hala benim olduğuna inanmıyorum
hâlâ ve neden?
Nefesimi tuttuğumda
içime ılık ılık bir nefesin aksa
Gözümü kapattığımda
yüzüme yumuşak bir tutam saçın değse
Rüyalar nehirlere karışsa
ve
Adım adım sana ulaşsam.




Sonbaharın, son yaprağı düşürdüğünden beri
Uzun ve ılık yağmurları özleyen şehirleri sana benzetiyorum.