3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1427
Okunma
Pişmemiş bir ekmekti, aşk!
Yandı, kavruldu yârin ateşiyle.
Bitmek bilmeyen şüphenin elinde
Uyandırdı yâri, öpünce.
Arzu ile gayenin arasındaki mesafe,
sevgilinin teninde eridi, bitti.
Kör gözlerimizde aşk, şimdi
sevgiliye kavuşmak demekti.
Kayıp Nuh’un gemisinde bulduk onu sonra
hem de Allah aşkı yolunda.
Büyüttük yaşanmamışları da
dar geldi aşkımıza dünya.
Aşkın elinde oyuncak, esir
sevmelere tutsak bir ömür sürdük.
Hepimiz aşkın alevine kor,
yanmaya hazır kömürdük.
Doyumsuz bir sofra bu
sadece sıramı savdım.
Ermeden sırrına hep
aşkın bitmeyeceğini sandım.
Cevap Yaz