Nefesimde hala nefesin varsa
Çiçeğin böceğin adı ‘sen’le yaşıyorsa…
Her akşam aynı…
Çay ve sevdiğin kurabiyeler, masada
“Ebruli” tüllü elbisem ve saçlarımla
Tarçının kokusunu savura savura
Camlarda, kapıda… Gözümle, kulağımla.

Ve yolun düşmüşte
Uğramışsan bana…
Bak ki, gözlerin, dudakların özlemiş mi?
‘Hasret çıkarmak ister mi’ diye, kendini bir yokla.
Yok hayır,!
Yine, “bir uğradım” deyip, dönüp gideceksen…
Yok, öyle!
Bu sefer bekleyeceksin.
Öldüğümden emin olmadan
Hiçbir yere gidemezsin.

Veda mı?
Soğuk tenime kapalı gözlerime…
Ne kokun kalacak bana
Nede yüreğimi korkulara atıp
Bir daha söyletme;“ya dönmezse bana” .
Sıcaksa avuçlarım
‘Veda’ya hiç kalkma
Yok öyle…
Bu sefer bekleyeceksin
Bedenim bana soğusun
Yüreğimse sana.
Öldüğümden emin olmadan gidemezsin. Asla!