KARA KİLİT

Bir deli rüzgar eser yokluğuna
Öyle bir savrulurum
Bir dal kırılır ansızın
Dudaklarımda sessiz ve sensiz
bir çığlık mayalanır
İnce sızılarda kilitlenir dudaklarım
Yokluğunun adıdır bu gece ayrılık,
Haykırmak isterim beceremem
Nasıl bir şey ki sensiz ağlamak
Sessiz ve derinden ,kahrolurum

Karanlıklar sızar gözlerime
Ağlamam, ağlayamam

Tesellileri çok görür zaman
Birkaç damlayla ıslanır dudaklarım
Sensizliğe katlanır
Sensizliği anlatamam
Ne yıldızlar gelir geçer gözlerimden
Ne yakamozlar oynaşır düşlerimde
Hayalinle ışır tan vakitleri
Gözlerim uyanır sensizliğe
-
Karanlıklar süzülür gözbebeklerimden
Ağlamayı öğrensinler diye ,beceremem

-
Ne desek , ne söylesek boş artık
Yüreğimkarabasanlara teslim
Derin uykulara sarılmakta iken gözlerim
Sevdam ayrılıklara düşman
Bense biraz derbederim
Kilitlenirken sensizliğe yüreğim
Utanırım duvardaki resminden
Ağlayamam
-
Karanlıklardan korkar gözlerim
Anlatamam,söz dinlemez yüreğim
-
Şimdi söyleyin bana
Kim vurdu yüreğimize bu kara kilidi
Bana yer aç yüreğinden sevgili
Anahtarı ellerimde yüreğinin
‘’Kır gönlünün zincirini’’
Bak! güneş doğuyor pencerenden

Yıkılıyor karanlığın saltanatı
Yürek umutlar içinde, sancılarda
Yarına taşıyor sevdamızı
Hadi duy sesimi,
Özlemlerime can veren ,düşüm
Gülmeyi öğret gözlerime
Ben güzel şeyler öğrenmek istiyorum