( bu þiir;. ýssýz yerlerde açan zambak misali, kendisini mesleðine
feda ederek, dað köylerinde çalýþan öðretmenlerimiz için
yazýlmýþtýr…)


Ziller çalsýn , sen yine sevgiyi anlat,
Bir kuþ uçur , özgürlük diyarýndan,
Bir ebem kuþaðý olsun ellerin,
Bilgini, toz pembe bulutlara kat….

Dursun, çocukluk düþlerin tenhalarda,
Þairlerin, kýr saçlarýnda bir çocuk dursun,
Bir bir saatler yalnýzlýða uyansýn
sevgini, ellerinle yüreðime kat…


Tarihin çilesini bana sen anlat,
Anadolu dökülsün dillerinden,
Sevdayý, tozuyla yoður tebeþirlerin,
Silinsin , tekerrür, gözlerden kat kat…


Uzasýn yalnýzlýk , geceye inat,
Bir insan ; ayýþýðýnda savrulsun,
Dað köylerinde, yapayalnýz , harf harf,
Erisin, damla damla, kat kat…


Kalsýn, hayallerin ,yorgun akþamlarda,
Bir su misali, uzansýn boþluða
Bir bir heceler, yüreðe dönüþsün,
Silinsin, cehalet, kalplerden kat kat….

YUNUS YAVUZ/BOZKIRINÞAÝRÝ/ERZURUM