Zaten en zorlu ayrılıkları yakıştıramamışken
Beynime, bedenime, ruhuma daha;
Oyunlar oynamaya başladım bir başıma.
Çokça oyun birikti sonra...
Özlemlerim isyan çıkardı kalbimin tam da ortasında...

Hani her adımın onun için atıldığı zamanların
Çok geride kaldığı hatırlandığı vakit var ya
Devrildi tam da o zaman kalbimin güçlü iktidarı...

Anılar birer dev gibi dikildiler karşıma
Ölümlerim birer birer dirildiler sonra
Ben çıkardım kendime bir isyan da...

Ve..
Tamam oldu her şey...

Demiştim sana!
’Keşke’leri çıkardım hayatımdan ben
’Neden’ diyorum artık ’keşke’ yerine
Sorgularımda pis bir infazcı tokadı gibi
İşkence vuruyor yüzüme oluk oluk...
Ama olsun...
Sen varsın sonunda...

Sesini, kokunu yanımda hissetmek...
Bir gün ’Ben geldim!’ diye çıkıp gelmen bir anda
Hıçkırıklarıma karışan içimin mavzer seslerini
Susturman bir tek gülüşünle...
Hayatım/ızın tüm karanlıklarını parçalamak
Tek bir yumrukla...

Ama hepsinde
Seninle olmak...

Buse SÖĞÜTLÜ