Hoyratça tüketip, rezil etmişiz zamanı,
Hayat bize hep en acımasız zamanlarını göstermiş,
Oysa zamanında mutluymuşuz...
--------------

Ne zaman ki;
Evreni kader,
İnsanı köle,
Hayvanı terbiye edilesi,
Bitkiyi gereksiz,
Kadını üç adım geride,
Genci itaatkar,
Dini türbe,
Parayı rütbe
Kılmışız...
Biz! İşte o zaman ötekileşmişiz...

Sanatı kapı dışarı etmiş,
Suç saymışız düşünceyi...
Sadece heykeller yapmış,
İçini boşaltmışız değerlerin...
Biz! İşte o zaman düşmüşüz gericinin kuyusuna...

Birileri kurtlu, pusulu, kanlı vadiler sürmüş önümüze,
Örnek alınca da hayatın dışına itilmişiz...

"İtaat etmiyoruz,uyanıyoruz, uyandırıyoruz" diye haykırınca gericiye,
"Birbirini vurmuş aynı tanrının çocukları..."
Zindanlara tıkmışız bir nesli, geleceği...
Zindanlara kapatmışız aydınlığı,
Bir bakmışız, zindanlar aydınlık...

Süründürmüşüz anaları mapus kapılarında.
Sustururuz sanmışız gençleri işkence tezgahlarında...