4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
703
Okunma
Bu şiiri lise yıllarımda çok sevdiğim iki arkadaşımın birbirlerine duydukları aşklarını ebedileştirmek adına yazmıştım. Şimdi çok mutlu bir evlilikleri ve birbirinden harika üçüz çocukları var...
Fırtınalı bir günden sonra
Akşam oldu rıhtımda,
Tuttuğu eli sımsıcaktı
Mutluydu onun yanında.
Aşıktılar birbirlerine.
Eğer günün birinde
Rüyaları olursa gerçek,
Dosdoğru nikah masasına gidecek,
Onun yanında oturacak...
Güzel günler o gün başlayacak!
Akşamları kapıda karşılayacak kocasını,
Nasılsın diyecek ona sarılırken.
Masanın üzerine bırakacak elindeki paketini,
Unutmadım diyecek istediğini.
Tabi unutmam, unutamam da...
Leylaklar dolu bir vazoda
Uzun boyu ile lale çıktı ortaya.
Lale! .. dedi. Zavallı, boynu eğri,
Unutmuyor sevgilisinden ayrı kaldığını -ama o da-
Kavuşacak, bizim kavuştuğumuz gibi.
(Kastamonu-1977)
Leyla İnan
Cevap Yaz