Yine bir resim etrafı gülle çevrili,
Her yanda ağıt sesleri herkes perişan..
İnsanlar dövünmekte devrili devrili,
Yüzlerde yine gözyaşı herkes perişan...

Bu resim şimdi boş gözle nereye bakıyor ?
Gençmiş, yaşlı imiş yaş ne olursa olsun !
En sonunda hepimiz bu ismi takıyor ,
"Ölü" derler hepsine , yaş ne olursa olsun!

Birkaç saat içinde en büyük tören bile ,
Doymadan hayata alır götürür seni...
Üzülür insan olan, şu halinle gören bile
El uzatır omuzlar alır götürür seni !

"Ölüm" sen olmasan ne olurdu insanlar ,
Herbiri bir köşede asırlık çınar gibi...
Kim bilir o zaman bu hayattan ne anlar ?
Suyu boşa akan birer pınar gibi...

Bu hayat işte böyle ! kuru bir resim kalır,
Ya ters çevrili ya da tozlanmış...
Seni seven olursa , geriye bir isim kalır !
Mezarın başında pırıl pırıl ya da tozlanmış...