Bir farkım olmalı diğerlerinden
Dudaklarımı öperken
Farkın olmalı elbette
Kendimi sana teslim ederken.
Farklıydın bendeki her şeyden
Topladıklarımdan biriktirdiklerimden
Farklıydın tüm hatıralardan
Yerin dolmadığında anlardım
Gecenin ne kadar karanlık
Gündüzün ne kadar yalnızlık getirdiğini
Tren istasyonlarında anlardım
Geçen vapurları seyrederken
Giden her yolcuda gitmeyen
Gelen her yolcunun sen olmasını dilerdim
Gözlerine baktığımda anlardım
Farklıydın gemilerin sığındığı limanlardan
Ve hasreti burnumda tüten
Kızıl saçlarının yangın yerine çevirdiği
Yüreğimde hiçbir yağmurun söndüremediği
Bu ateşi harlayan dudaklarından öperken
Giderken bende bıraktığın gözlerinde
Yaşama tutunmak için bir umut bıraksaydın
Kendimi vurmazdım sensizliğin hoyratlığına
Farkını fark edebilseydim
Düşer miydim bu çaresizliğe
………….

Orhan Bektaş