Çağlayan nehirler çığlığını sadece
İz bıraktığı kaya parçalarına duyurabilir
Yağmur taneciği
Sadece düştü yeri yeşertir
Gözlerin, sözlerin değince ruha
Huzur, yılan soğukluğunda
Sokulur cana.

Yıldızlar düşer gökyüzünden
Vadi küçüldükçe küçülür
Ellerin, yüzün
Büyüdükçe büyür.

Uzaklar söyledikçe türküsünü
Yollar hep uzar.
Mavi köprünün
Tuğlarından biri daha kopar.

İnleme, küf kokan kahve fincanları
Vazgeçilmez kılan nedir canı
Zaman nasıl da siliyor
Gençliğin verdiği heyecanı.

Kördüğüm olur en basit bilmeceler
Kaderden habersiz biçare gönüller
Mavi köprünün ucundan
Yolları gözler.

Dağların bu yüzdendir heybeti
Biraz da eksik olmayan dumanı
Bakanların yüzünü ak etmek için midir?
Eksik olmayan karı

Uzaklar söyledikçe türküsünü
Yollar hep uzar.
Mavi köprünün başında
Zaman ağlar.


M.S./2009
Kahramanmaraş