Yok-

Yok-mak-

Yok-la-mak-

Elim boşlukta ,

Bıraktığın izi

Yokluyor..


Kok-

Kok-mak-

Kok-la-mak-

Kokun geliyor,

Burnumun direğini sızlatan..

Hüzünlü kokun..


Dişlerimi sıkıyorum,

Ağlamamak için..

Yokluğuna her çarpışımda..

Ağlıyorum ben,

Aslında!!


Bugün yokluğunun bilmem kaçıncı günü..

Bugünü de diğerlerinin yanına kaldırıyorum..

Tamam itiraf ediyorum!!

Ben aslında

Seni

Çok

Özlüyorum!!

Öz-

Öz-mek

Öz-le-mek


Eski bir öykü bu aslında..

Bazen yarım..

Bazen biraz fazla!!

Ben kimseyi özlemedim dersem..

İnanmazsın biliyorum.


Oysaki bu sana söylediğim

Tek doğrudur belki de..


Sahi..

Ne çok yalan söyledik birbirimize..

Yalanlarımız ,

Yakın kıldı bizi..

Ve savunmazsız aslında!!


Şimdi ikimizde siperlerimizdeyiz.

Birbirimize atacak..

Kurşunumuz kalmadı..

Zaten..

Aslında

İkimizde

Öldük..

Şimdi ölü bedenlerimizin yasını tutuyoruz..

"