Eskiden;


“bir erkek için değmez” liydi günlerim..


“o benim ayağıma gelsin” liydi.


Oysa şimdi;


Hangi zamanda yaşadığımı hatırlamadığım olaydan, ondan sonra..


Daha bir oynar oldum kardeşimle,


Muhtaç;


İlgiye, sıcağa, sevgiye..


Ve,


Kırıldım..


Yıldızlardı , ondan parça yok diye..


Esen yele, sevgiye..


Ve yalnızlığa,


Kişinin yalın olma halinde gecelere..


O; yoktu.


Yok ve ol(a)mayacak diye..


Kırıldım.


Çevremdekilere inat diye,


Sırf ben güçlüyüm(müş) , büyüdüm(müş) diye


İçtiğim sigaramdan, yaptığım makyajımdan


Yemeğimden, suyumdan, oksijenden, aynadan


-den , -dan , -den , -dan ..


kendimden!


Kırıldım!


Oysa; onunla onsuz


Kendimle kalabalık


Askıda yıldızlar


Cebimde kuşlar..


Bunlar kafiyeli geliyordu ya bana,


Daha neleri olacaktı


Daha neleri olacaktı?


Ondan;


Aşk-tan, aşk-dan başka?


Ne fark eder?


-tan , -dan , -tan , -dan


başka?




Ben


Kırıldım


Ya…






98/büykçekmece