Karmaşık duygular
Bir ilkbahar, bir sonbahar
Arada atlanan yıllar
Ve toplanan anılar
Dur eskici!
Kalmasın bak bunlar
Sararmış bir resim
Yırtılmış bir cüzdan
Bir de ben var.
Tamam alma bakalım
Bilirim bit pazarında bile
Beş para etmez bunlar!

Boş sallanan salıncak
Demirlenmiş hazan yüklü sandal
Kırılmış palmiyede kollar
Ilık bir sonbahar
İçimde boşluğun izleri var
Tablo tamam
Renk renk boyalı deryalar
Ya yakamozlar?
Onların gün ortasında ne işi var?
İşte böyle kopuyor yollar
Süprülüyor umutlar
Hey çöpçü!
Burda da sönmüş bir izmarit var!

Sahil bir iki kulaç kadar
Uzanamıyor felçli duygular
Kıymeti yok ağaç yongası kadar
Orda bir kadın var
Batıyor hayat çukuruna
Sivrilttiği oklar!
Yarım kaldı mısralar
Yorgun, yorgun umutlar
Dalgalar ayaklarını sarıyor
Yürüyemiyor yarına kadar
Hey mezarcı!
Açıver Ona da bir yatak
Sabaha çıkmaz solan yıldızlar!


Nurhayat Nalçacı