Çağrı

Ayrılığın doğurduğu ikizler değil miydi dün ve yarın
Gel birleştirelim bugünde, bir tek günümüz olsun
Filozoflar çıksın fıçılarından
Haykırsın dünyaya tek gerçeği
Bütün çiçekleri sevgimiz doldursun.

Bilemezsin
Bilemezsin bu kaçıncı alkol duvarı ruhumda aştığım sensiz
Düşe kalka hayalinin peşinden süründüğüm bu kaçıncı gece
Neden hep aynı yollardayım
Söyle
Neden ben hep gölgenin sarıldığı kollardayım…

Gel
İnat etme gel
Gel başını koy göğsüme göğsümde
Uykun korkunç rüyaları atsın
Sadece beni yaşa düşlerinde
İzin ver karanlıklara
Bütün gecelerinde benimle yatsın.

Küçük beyaz pembe çiçekler kapalı gözlerimde
Kibar kokuları doldursun odayı
Uzatayım ellerimi hayaline
Sarsın beni uykusuz gecelerimde
Unutayım dünyayı.

Yoruldum
Varlığını yokluğuna eşitlemekten yoruldum
Kırk yamalı bohçalara döndü duygularım
Her meltemden umut dilendim
Artık yürümek zamanıdır
Gel
Seni yaşamak istiyor hiç değilse uykularım…

Turgut Uzdu




(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.