varlık dolu sofralarda oturdum
fakir sofralarda yokluğu da yedim
her zaman da bir kötüsünü düşünüp
şükrettim, şükrettim

kendi avuçlarımı koyup göğsüme
deli yüreğimi sabahlara kadar sokaklarda gezdirdim
bazen gerçekten sevildim
gerçekten sevdim

vuslatı kokladım dudaklarda
avuçlara aşkımı yazdım kan sıcağıyla
doyasıya sevdiğimi söyledim de
bir türlü sevmeye doyamadım

sudan bahaneler dinledim
topuk seslerinin kaldırımları çınlattığını duydum
bilemezsiniz ne zor olduğunu
gözlerimin söylediğini dilimle söyleyemedim

yanaklarım sellerle tanıştı ıssız gecelerde
gülümsemeyi unuttuğum zamanlar çok oldu
sevdaların en güzeline vurgundum
yıldızları dolaşmaktı maksadım ışıltılı gözlerde

çoğu ihanetler karşıladı beni
kelebek kanatlarında kurtlanmış duygularla tanıştım
uçurdu rüzgârlar, sonbahar acılarını getirdi
önceki halim gibi, bu halime de alıştım

sabır gerekirmiş gerçeği bulmak için
yıllara yayıp da geceler boyu bekledim
hülyaları serip gönül bahçeme
dost bir gül daha ekledim.


Turgut Uzdu




(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.