Ey Gazzeli yetim
taşı at! avuçlarında kalmasın
ey Gazzeli yetim
taş al! avuçların boş kalmasın

Gazze’de kefenler küçük biçilir
çocuklar hep çocuk kalır
ya çocukken ölür
ya da yaşanmamış çocukluğunda kalır
yürekler büyüktür Gazze’de
bedenler küçük

hiç onların misketleri olmadı
bedenlerine saplanan
misket bombalarından başka
ve hiç söbelenmediler
nokta atışlı bombalara
yakalanmalarından başka

Ey Gazzeli yetim
taşı at! avuçlarında kalmasın
ey Gazzeli yetim
taş al! avuçların boş kalmasın

yaralı bedenler ölüme muhtaç
cesetler ağıda doymuş
bir dünya ‘eyvah’ göndermişiz ne yazar
çocuklar perişan, çocuklar aç
gözlerimizin önünde tazecik güller
koparılmış dalından ve solmuş

bir umut dileniyor masum bakışlar
babasının kucağında ölmüş çocuklar
ve babasının başında ağlayan Gazzeli
ölende çocuk, yetim kalanda
bu savaş çocuklarınsa eğer
durma Gazzeli yetim taş al ve at

Ey Gazzeli yetim
taşı at! avuçlarında kalmasın
ey Gazzeli yetim
taş al! avuçların boş kalmasın