13
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2259
Okunma
turuncuya boyadığım umutlarımı
bir bir alabora ettim
ihtiraslarım
kentin soğuk taşlarında uyurken
/yakıyorum karanlığa en yakıcı türkülerimi
gözlerimi alırken kentin ışıkları
nal sesleriyle birlikte
yıkık duvarlara imzalanmış afişlerini görüyorum
kuru bir yaprak gibi düşsemde suretine
senin adına takılı
/bütün çingenelerin gözlerini bağlıyorum
nefretin türemişliğini okurken gözlerim
adresine beklediğin bütün ceylanlara nisbet
bir gül açıyorum yanaklarımda
ürperiyorum
bir meçhulden giderken yolum
eşgali belirsiz sayfalara bıraktım anılarını desemde
yanıyor meşale gibi yüreyim
her yeni doğan bir güne
ölgün papatyalar sunuyorum
en masum katilim sayende...
Arzu Karademir
Cevap Yaz