Bırak
Bırak filizleneyim olduğum yerde
Kime zararı olur toprak kokmamın
Yüreğine koyduğum bir lokmanın
Kime zararı olur
Berrak bir pınardan
Bir tek
Bir tek yudum almanın.

Bırak yeşilleneyim kendi tonumda
Hangi rengi boğarım, gücüm mü var
Kendimce başlattığım bir bahar
Ne olur dokunma
Bana heveslenip süslensin ağaçlar.

Bırak büyüyeyim, gölgem olsun
Âşıklar aşkı anlatsın dillere. adını yazsın kalplere derin
Yapraklarım mutlu şarkılar döksün nağmelere
Yüreğim bir ateş bulsun kendine,
Hem yaksın hem yansın
Yaz gelsin
Üşümesin gönüller
Sıcak bakışlar bütün soğuklara dayansın.

Bırak meyve vereyim rengârenk
Gören gönüller çiçeklensin
Ümit vereyim yarınlara dolu dolu
Birleşsin yalnızlıklar, yalnızlığı öldürsün
Bakmasın hüzne gözler
Avuçlar gülsün.

Bırak dökeyim yapraklarımı
Yeni filizler heveslensin bana
Yeşillensinler bensiz baharlara
Bir ömür bir şiire sığar
Hatta bir mısraya sığar da
Nefesler çabuk biter bilirim
Her canlı gibi köklerim kurur
Bir gün ben de ölürüm…

Turgut Uzdu





(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.