3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1139
Okunma
Seni düşünmek,
güz yaprakları gibi
dokunsan dökülüyor.
Seni düşünmek,
yaz yağmurları gibi
umut etsen
yok oluyor.
Seni düşünmek,
kır çiçekleri gibi
koparsan soluyor.
Seni düşünmek,
çocuklar gibi
bir gülüyor
bir ağlıyor,
bir koşuyor
bir duruyor,
kimi zaman
bağıra çağıra
koşarak geliyor,
kimi zaman
gözleri yerde
suskun ağlamaklı
gidiyor.
Seni düşünmek!
Seni düşünmek!
Ölüm gibi,
kapımda bekliyor,
bekliyor
bekliyor,
bekliyor.
1996
karkın