Dalıp dalıp, bazen uyandığımda,
Korkularla büzer daracık hücrem,
Hasretin rengine boyandığımda,
Sıkar beni ezer daracık hücrem.

Bir titreme başlar iliklerimde
Donar prangalar bileklerimde
Yarin adı umut dileklerimde
Yıkar beni üzer daracık hücrem.

Yatağım hasırdan sırtıma batar.
Ot yastıkta başım ağrılar tutar.
Zaman ömrü gün gün yalayıp yutar.
Tel tel beni çözer daracık hücrem.

Bir ben bir çakmağım birde sigaram
Sırtımda bir gömlek ve bozuk param
Yürekte kanayan bir derin yaram
Her gün ağu süzer daracık hücrem.

Ne ranza ne yatak ne sıcak ortam,
Yürüsemde sığmaz buraya voltam.
Başımın altında ot tutam tutam,
Gözlerimde gezer daracık hücrem.

Saç sakal karışmış aklar doluşmuş.
Her tarafım ezik nasır oluşmuş.
Her ah da göz yaşım yüzle buluşmuş.
Akıbetim yazar, daracık hücrem.

Coşar acılarım, ben dayanamam.
Altımda pantolon,dizinde yamam.
Üç duvar arası bu bütün dünyam.
Bana en son mezar, daracık hücrem.

turgay COŞAR...26/OCAK/1989