Anamın karnında sancıydı varlığım. Ele avuca sığacak yaştaydım.
Dünyaya ‘ merhaba ’ dediğimizi günlerdi. Emekleyecek yaştaydım.
Konuşmayı sökerken yeni yeni. Taklidi çıkarılacak yaştaydım.
Okul sıralarında ders çalışırdık bizler. Kravatın yakıştığı yaştaydım.
İlk aşk falan olurdu ya o yaşlarda. Sevgiyi bilen bir yaştaydım.
Gülümsedim, ağladım, dolaştım kendi içimde. Her dem gülecek yaştaydım.
İbret vardı her saniyede, ağlayacak yaştaydım.
Saniyeler yıllarca sürdü ömrün kısa anlarında, koşarak mola verecek yaştaydım.
Hani şairin dediği gibi ‘ malum bir meçhul’ vardı tüm bilinen sırlar içinde.
Çözecek yaştaydım.
Ağlamanın anlamını bilecek yaştaydım. Gülümsetmenin anlamını bilecek yaştaydım.
Bir çocuğun elinde elma şekeri vardı bir akşam. Empati yapacak yaştaydım.
Durakta otobüs bekleyen bir öğrenci görsem, derdini anlayacak yaştaydım.
Ekmek parası kovalardı büyüklerimiz, imrenecek yaştaydım. her şeyi bilirdi babamız, öğrenecek yaştaydım.
Ağaran saçlarımız vardı bizimde, yaşlanacak yaştaydım.

Oysa beklediğimden öte beni bekleyen vardı değil mi?


ÇÜNKÜ HER AN ÖLECEK YAŞTAYDIM…..