O bilir biz bilmeyiz
Onlar bilir bizler bilemeyiz
Yaşayan bilir hergün ölmenin saadetini
Ölüm kelimesinden bile korkanlar değil

Küllenmeyen acılarla
Sisler saplanıvermiş mazlumun kentine
Ve çarpa çarpa canhıraş haykırışlar
Ve yürek burkan ağıtlar
Ses bulmuyor ne ondan ne şundan
Biraz mermi biraz bomba ve birazda kan
Hayatlarına ölüm işlenmiş Filistin’in
Hem de tüm kutsallığıyla ölümün en şereflisi

Eskilerden, yenilerden yoruldum ey dünya!
Bilmem nedendir ki?
Sıkılan her silah ardında
Kana bulanan o masum yüreğimdir.
Hep benim yürek yangınım Irak’ta
Ve hep benim şerefsizliğe sessiz kalınan Filistin’de

Ey dünü ve bugünü yarın olacak dünya!
Siyonistlerin bombaları altında Gazze’de
Anne kucağında Muhammet’imdir yetim.
Ve kokuşmuş köpeklerin kanlı gölgesinde Bağdat’ta
Baba kucağında Hüseyin’imdir öksüz
Ve Gazze’de, Bağdat’ta dinimdir ayaklar altında.

İmdat ya Hakk!
Davacıyız Musa ve İsa’nın ümmetlerinden
Yargıla onları divanında

Yetiş ya Resulullah!
Bittik, yok olduk, gidiyoruz.
Gitmeden biz, yetiş bizlere ya Resulullah