Derdimi söyledim esen yellere
Gidip bir bilene sorsan dediler
Ozan oldum vurdum kırık tellere
Hele sen bir öte dursan dediler

İntizar eyledim sebep olana
İnanmadım sahtekâra yalana
Varımı yoğumu verdim talana
Yine de adıma korsan dediler

Aldırış etmedim koyuldum yola
Gâhî sağa gittim gâhî de sola
Dertler yoldaş oldu vermedi mola
İlk önce yaranı sarsan dediler

Vardım bir pınarın başında durdum
Soğuk sularından yüzüme sürdüm
Yatıp uyumuşum bir rüya gördüm
Sarıl cananına yarsan dediler

Uykudan uyandım bendimi aştım
Nice sonra bir kervana ulaştım
Halep’i Urfa’yı Şam’ı dolaştım
Hele Kerbela’yı görsen dediler

Vardım Kerbela’ya kanlar içinde
Kayboldum haykıran canlar içinde
Yezit hala yezit donlar içinde
Bir de Filistin’e varsan dediler

Filistin bir yanda Kudüs bir yanda
Bir gece geçirdim viran bir handa
Ne tahammül kaldı ne sabır canda
Yusuf-u Kenan’a ersen dediler

Şafağınan kalktım düştüm yollara
Sur’u geçer geçmez vardım çöllere
Hasretim arttıkça çamlı bellere
Daha çok yanarsın narsın dediler

Gezdiğim yerleri gam keder sarmış
Yurdu olmayana dünya çok darmış
Benden daha nice dertli kul varmış
Anla halimizden mirsen dediler

Dolaştım çöllerde mecnunlar gibi
Tarumar edilmiş acunlar gibi
Süründüm yerlerde macunlar gibi
Bir yol göster bize pirsen dediler

Ben dertliyim dedim derman ararım
Hiç kimseye yoktur kârım zararım
Yârle kavuşmaktı kavli kararım
Karar kılamazsın torsan dediler

Bir ara hafızam silindi birden
Tuttular elimden geçtim bir nurdan
Hallaç(ı) Mansur’la kurtuldum dardan
Asla kaybolmazsın zersen dediler

Bir vaha içinde buldum zamanı
Temelli unuttum ah-ı âmânı
Sordum sual ettim kaşı kemanı
Biraz da aklını yorsan dediler

Yola revan için ferman istedim
Kırkların ceminde derman istedim
Ozanca bir arşın harman istedim
Bir pire talip ol versin dediler

Ozanca/İzmir