o iki kelimeyi söylemek ne zordu


bir bakışla başlar herşey
sonunu bilmeden yürürsün
herşeyi bırakırsın ama onu asla
yüzüne baktığın her anda
o iki kelimeyi söylemek gelir içinden
ama hayır dersin kendine
çünkü sonu ne olacak bilmiyorsun
anlamsız kalmıştı herşey
ama anlamlı olan tek şey oydu sanki
gizli kalması daha mı iyiydi
belkide öyle olmalıydı
o iki kelimeyi söylemek ne zordu
sonunu ne olacak bilemeden
biraz zaman istersin hayattan
ama zaman sana uymaz
senin zamana uyman gerekir
kollarını açmış beklersin bir an
gelmesini istersin her zaman
gelir mi gelecek mi diye sorarsın kendine
her zamn beklersin ondan yoksunsun
o iki kelimeyi söylemek ne zordu
herşeyin merkezi oydu sanki
beynine hükmedercesine avuçlarındasın
sanki bir oyuncak gibi oynuyordu seninle
yavaş yavaş nefret edersin ondan
ama hayla unutamazsın
o iki kelimeyi söylemek ne zordu
nefretin gittikçe sana zarar vermeye başlar
o hiçbir şey bilmiyordu
belkide söyleyebilseydin o iki kelimeyi
o iki kelimeyi söylemk ne zordu
yılların geçmesi fayda göstermiyordu
sen ondan uzaklaşsan o sana yakınlaşıyordu
ama sen hep ona uzaktın
çünkü sonunu bilmediğin bir yoldaydın
yıllardır beklediğin an gelmişti artık
söyleyecektin herşeyi
o iki kelimeyide söyleyecektin
bir haber geliyor kulağına
seni görmek isteyen birisi var
gittiğinde gördüğün manzara zor olmalıydı
yatakta o iki kelimeyi bekleyen kız yatıyordu
son kez görmek istemişti seni
yıllardır o iki kelimeyi söylemek istemiştin
o da senden o iki kelimeyi beklemişti oysa
bir anda herşey bitmişti
o artık yoktu ondan geriye kalan tek şey
göz yaşlarınla ıslattığın o topraktı
ama sen hala o iki kelimeyi söyleyememişttin
o iki kelimeyi söylemek ne zordu


İsmail Demir