Hayaller süslüyor beynini.
Gerçeklerle buluşuyor vücudu.
Kan, gözyaşı karışıyor yüzüne.
Bombalar atılıyor oyuncak yerine.

Ağlıyor bebeğim çocuğum olarak.
Bağırıyor Dünya ya eşitlik arayarak.
İnsanlık utansın sessizlikte.
Eşitlik kalmadı gelişmişlik yerinde.

Işıklar sönüyor bir bir karalar bağlayarak.
Çocuklar vuruluyor gazaplar kurarak.
Fidanlar selvi olmuyor kara toprakta durarak.
Anlamadıkları savaşa acı, gözyaşı, ağlama katarak.

Goncalar kırıldı Gazze de.
İntikam ateşi sardı sevgisizlik içinde.
İnsanlık utansın sessizlikte.
Eşitlik kalmadı Dünya yerinde.

Gel bebeğim.
Gel, gel.
Yutmasın seni bombalar.
Acı, kedere vurulsun prangalar.

Gökyüzün aydınlık olsun.
Hayallerin bulutlarda uçuşsun.
Kuşlar cıvıldasın etrafında.
Sen kumda otur, oyna oyuncaklarınla.

Hayal sundum senin acına.
Çaresizim insanlık geri kalmışlığıyla.
Gücüm yok seni oynatmaya.
Kin, nefret buluşuyor insanlığı yutmaya.

Kalkın insan olanlar ayağa.
Çocuklardır Dünya yı kurtaracak küçük olsalarda.
Eşittirler dil, din, ırk toprak içinde.
Vahşet, intikam sunulmasın yapılanlarla küçük beyinlerine.

AKILLI.H.
11Ocak2009