Aşk ın Ürperişi..!

Zemherinin ortasında hırçınca esen tipide,
Akşamın gün batımı meltem esintisinde,
Issız çöllerin kavurucu sam yelinde bile,
Tenim ürpermedi sensizlikte ki ürprişiyle..!

Koca dağları kaldırsam vursam bile sırtıma,
Ağırlığının altında ezilsem dönsem pestile,
Ötelerden gelen kokluları çeksem sineme,
Sensizliğin azabı kadar ağır gelmez zihnime..!

Yine gün batıyor hasretin se, yarına sarkıyor,
Düşünsene ortopedik yatak bedenime batıyor,
Ocakta yanan ateş bile yandığı yeri yakıyor,
Bu nasıl iştir ki sensizlik beni böyle yakıyor..!

Herkes ler, kendi aleminde kahkaha atıyor,
Sanki tüm insanlar bana hep bana bakıyor,
Hasretin volkan misali benden yana akıyor,
Sensizlikte de hayat öyle yada böyle akıyor..!

Güneş yine zamanında doğuyor zamanında batıyor,
Hasretin se bana kaynana sözü gibi batıyor...!

Kenan SAYIN..!