Kaç gündür yoksun
Ki aklımdasın yanık ekmek kokusu gibi
Dilim damağıma yapışmış
Çöl dikenleri takılmış boğazıma
Ölmek belki kurtuluşum olurdu
Beklemek yalnızlığın ızdırabından
Kan içen yarasalarla sabahladım
Damarlarım çekildi susuz vahalardan
Geçtim yağmurlu ormanlardan
Bir damla suya hasret
İçim anız yangınlarıyla kavruluyordu
Seni beklemek susuzluğun adıydı

Kaç gündür yoksun
Düşüyorum tüm rüyalardan
Uçurumlar kurulmuş düşlerime
Yıldızları toplanmış sanki gecelerimin
Koyu bir sistir gözlerimin perdesi
Toprak kokusunda hasretin
Kalbimi gömdüğüm
Varlığına adanmış

Müjdelerine hediyeler hazırladım
Göz yaşlarımın boncuklarından
Boynuna kolye olsun
Gönderdiğim selamlar
Ve hatıraları çocukluğumun

Biliyorum artık gelmeyeceksin
Yıkıldı bir kez sırça köşkümüz
Yanık buğday sapları gibi
Uçurdu rüzgar tozlarını
Sarı sonbaharda
Belki görünür bizimde öykümüz
Okuduğumuz satır aralarında

22/07/2008

Orhan Bektaş
(kaptan5461)