Yar…
Ne yapayım ki
Senden sonra ruhum
Sancılar sağanağında
Kalbim burukluğuyla hüzün
Karasında ve gözlerim boşalınca

Başımı
Öne eğiyorum
Hissiyatımı demleyerek
Hicrana adımlıyorum
Yalnızlığın ayazında ve
Korkular karşısında hasreti anıyorum

Çaresizlik
Sökün ediyor
İliklerim tenimin
Titremelerini başlatıyor
Ruhum dalgalar arasında
Solgun baharın insicamında ağlıyor

Gel
Desem gelmesin
Fakir halime nazar
Ederek şevk veremezsin
Biliyorum ki özlemle zarafeti
Terennüm ederek ulvileşiyorsun

Nisasın
Bir nazsın
Edebin ikliminde
Nefeslerini anlamlaştıransın
Hak adına şakıyan bir pervazsın,
Umman için coşkun nazarsın

Nefesinde
Feyzin kalbi dirliğinde
Müşahhas hikmet yanı başında
Bereketin yağmurları
Mütemadiyen senin güzel halini andıkça

Sefilliğim
Nüksediyor kalbimin
Kuraklığı gözlerimin
Önünde seyrediyor sana
Olan muhabbetim ve
Sessizliğimde terk etmeyen düşlerim

Beni
Bana bırakmıyor
Sürekli yeni sayfalar
Açarak güzelliğini anlatıyor
Nisa kimliğinde anlamlaşan
Edebin naifliğini fevkalade yazdırıyor

Nereye
Baksam ve sana
Hasretimi solgunluğumla
Anlatamasam çaresizliğimle
Ve sokakların öksüzlüğünde
Dertlerimle anlamlaşsam

Senin
Yokluğuna alışsam
Hasretin toprağında
Muhabbetle nefes alsam
Ve hazin sancılarımı ruhumun
Coşkusuyla semanın hazzına bıraksam

Mustafa Cilasun