6
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
870
Okunma
öncelikle bu site son günlerimin en ama en güzel anlarını yaşattı bana.
o yüzden minnettarım.teşekkür ederim.
kardeş saydığım Lâ’ya, sayın Suzan Avcı’ya,ezgi ve su’ya
ve can olan herkese sevgimle.
aslında söz vermiştim bu şiir için bu benim yazdığım ama benim olmayan bir şiir.
kardeşlerime benden bir hediye.
sevgimle kalın.İstanbul’dan ayrılıyorum.evime, toprağıma dönüyorum.babamın yanına belki...
hoşçakalın ve unutmayın hayat üzmeye ve ağlamaya değmeyecek kadar kısa...
ölümün sabahına koşan ayaklarım
hayat ölümle bitiyor olsaydı
kuramazdım mavi şehirleri...
kimine bir borcum kalır/şiiir
kimine bir iyilik/insanlık...
sizin yüreğiniz daha güzel
benim karaladıklarımdan...
umutsuzluğun bitişi yoktur
bir kez düşersen
ve kalkamazsan.
ne söyleyeyim
ki kalbime korku çömeldi biraz
yine de tutundum uzattığınız
mutluluk dalına.
ölümler ve korkular saldırırken
dört bir yandan
dört bir yandan
arkadaşlarım çepeçevre sarıldılar bana...
yorgunum
yine de mavi şehirlere yürüyorum
bekleyenim çok...
öleceksin deseler de
mertçe ve gülerek olur gidişim.
beni ağlattınız dostlar!
ama ben üzmek istemem sizi
bilin ki, dökülen her yaşım
sizi geç tanımış olmamdandır...
Cevap Yaz