Anlamıydı baharımın yazımın
Şu kuzulu ceylan yabancı değil
Gözlerinde izi kaldı gözümün
Şu kuzulu ceylan yabancı değil

Benim ile aynı dağda gezerdi
Karşıma geçerek beni süzerdi
Efkârımı bakışımdan sezerdi
Şu kuzulu ceylan yabancı değil

Silinmez alnında kara yazısı
Herkesin mutlaka var bir mazisi
Meliyor ardında körpe guzusu
Şu kuzulu ceylan yabancı değil

Görür görmez sekişinden tanıdım
Sürmesinden nakışından tanıdım
Dönüp dönüp bakışından tanıdım
Şu kuzulu ceylan yabancı değil

Nice bahar geldi nice kış geldi
Umulmadık taraflardan taş geldi
Sanmayın unuttum yeri boş kaldı
Şu kuzulu ceylan yabancı değil

Yıllar önce tezmiş idi yolunu
Hasım bildim derelerin selini
Meğer yaşıyormuş gördüm halini
Şu kuzulu ceylan yabancı değil

Ürkmesede biraz yanına varsam
Acep tanırmı ki halini sorsam
Gözünden tanırım her nerde görsem
Şu kuzulu ceylan yabancı değil

Azığımı paylaşmıştım bir zaman
Yüreğimin köşesinde her zaman
Yitirince iki gözüm doldu kan
Şu kuzulu ceylan yabancı değil

Ne yaptımsa şansım geriye tepti
Tutunduğum dallar kökünden koptu
En sonunda zalım bir avcı kaptı
Şu kuzulu ceylan yabancı değil

Ok takın kirişe yayları gerin
O yaşasın varsın siz beni vurun
Değmeyin avcılar değmeyin durun
Şu kuzulu ceylan yabancı değil

Her an sağlığına ederim dua
Dilim yansın eder isem beddua
Duydum kurmuş üç kuzulu bir yuva
Şu kuzulu ceylan yabancı değil

ŞENER’İM aşkıyla çok yandım gezdim
Yitireceğimi hiç düşünmezdim
Karşımda görünce bir şiir yazdım
Şu kuzulu ceylan yabancı değil

Ahmet ŞENER