Babamın babası bir ulu çınar
Kökleri tarihe batanım benim
Bin üç yüz on üç te parlayan fener
Bu günüme ışık tutanım benim

Bir zalimde mazlum ahı koymadan
Kararından bir saniye caymadan
Bazen silaha da gerek duymadan
Namıyla namerde yetenim benim

Cephede çarpışmak olmuş hep nasip
Doru atı ile yel gibi esip
Zalim in yükselen sesini kesip
Mazlumun elinden tutanım benim

Canında bir zaman olmamış yonga
Ya ALLAH diyerek girmiş her cenge
Eroğlu erlerden kurup bir manga
Geceyi gündüze katanım benim

İlkbahar da yaz da güz de kışın da
Çile tatmış ekmeğinde aşında
Ovada yaylada dağlar başında
Kardelen misali bitenim benim

Kalbi iman dolu tevhid dilinde
Akranları kalmış yemen çölünde
Şehadet bağının gonca gülünde
Şeyda bülbül gibi ötenim benim

Barındırmam bencilliği bu serde
Tarihi mal etmek yanlış bir ferde
Lâkin o da bulunduğu siperde
Hedefe tek kurşun atanım benim

Canlanır gözümde hep perde perde
Kartal yuvasına eşdeğer yerde
Şimdi böyle yiğit gerek bu yurda
Vatan diye yanıp tütenim benim

Çağına mührünü vuruşu ile
Dağ gibi heybetli duruşu ile
Cebinde olmayan kuruşu ile
Sunulan serveti itenim benim

İftira atılıp karalanınca
Yalanlar peş peşe sıralanınca
Üç yavrudan eşten aralanınca
Huzuru neşesi bitenim benim

Yalanı ortaya çıkmış gâvurun
ATATÜRK demişki durun ha durun
Sehpasından geri çekmişler darın
Sorgusuz yedi yıl yatanım benim

Demişler ki harmanını sür gene
Git ve sarıl yaba ile dirgene
Yaşlı gözle bakıp yağlı urgana
Bakıp kaşlarını çatanım benim

Adım adım gezmiş peşinde hüzün
Ömrünce bir defa gülmemiş yüzün
Yüzümü görmeden kapanmış gözün
Ecel şerbetini yutanım benim

Bin dokuz yüz atmış dokuz senesi
ŞENER derki matem dolmuş hanesi
Açılınca sadık dostun sinesi
Bağrına basmıştır VATAN’IM BENİM

Ahmet ŞENER